Fau èsser mòrt per èsser reconegut ?
Fau èsser a l'estat d’esqueleta, plan vièlh e plan ben conservat, çò que demanda
belcòp d'esfòrç, per apassionar la Sciéncia e l'Umanitat ?
La memòria es fugidissa de pas crèire. Mas, coratjós, continuam a cavar per ajostar
de peças al copacap e compréner qui l'òm es. Aquò s’apèla de l'arqueologia. Un mot
que associa lo seriós e l'aventura, l'exigéncia del saber e lo plaser de se rebalar.
Gaëlle Chancerel es arqueològa, justament. Pòt plan seriosament segre una pala mecanica
pas a pas (canilha a canilha ?) mai d’un mes de temps sus l'emplaçament d'una futura
viá de racòrdament d’autorota, per ensajar de reperar, inventoriar e interpretar
un maximum de vestiges avant lo revestiment.
Es tanben capabla de se demandar se çò que la fai vibrar adara, viva e creant a
sos costats, vau pas la pena d'èsser derruscat aquí, a caud, autopsiat viu d’una
cèrta manièra, avant la darnièra revolumada, l'oblit e la posteritat, plan mai tard,
quand òm tornarà descobrir l'artista passat dins l'al delà dempuèi longtemps jà.
|
SUS LA PLAJA ABANDONADA
Un matin, sus una plaja de Güadalope, Gaëlle Chancerel a atal entreprés d’escavar
metodicament lo talhièr de Juan Frutos, artista mexican, vengut son amic per los
asards de la proximitat dels ostals e de las sensibilitats. Vesin, amic e largament
empedegat dins dotze annadas d'accumulacion frenetica d’aquels petits rens que nurissan
son òbra, a acceptat. L'arqueològa a delimitat una aira de 2 m² sus una nautor de
1m30. Aquel escapolon estratigrafic que a liurat 6000 vestigis, l'a descopat en
tres periòdes : le Frutos ancian, lo Frutos mexican e lo Frutos evoluat. A daus
uns còps visat la Mar Cariba, qu’escavava la plaja d'a costat, istòria de bufar
un pauc.
AIMEM-NOS VIUS
A tanben belcòp escotat l'artista e a desgatjat de l’ondada de paraulas un camin,
del Mexic a las Antilhas, en passant par França, dins las annadas 70.
De las ondas, de las èrsas e de las ondadas, a fai un libre que descriu un artista
e son univèrs, tal que lo compren e que lo ressent, aicí e aurá.
L'obratge es vertadièrament somptuós, l'impression e lo rendut de las colors espatarrants,
los tèxtes escalprats reussisson lo prodigi d'una granda clartat per sasir un calidoscòpi
fulgurant. Òm rencontra l'artista, òm descobrís son òbra e òm se congòsta del compte-rendut
dels escavaments, delicat, plen d'umor e jà autorusament preciós. Lo talhièr de
Juan Frutos, aprèp dotze ans de vita intensa, es estat balajat per la tempèsta en
2005, juste aprèp los escavaments. Ne’n demòra pus ren.
D’avesat, aquò’s a partir d’aquel moment qu'òm comença a escavar, quand es tròp
tard e qu'un molon d'informacions se son jà volatilisadas. A començar per la vita,
sabètz, aquela causa complèxa qu'an coneguda tanben los esqueletas e que an tant
de mal a nos contar.
Sofia Cattoire
L'exposition "Los cuatro caminos" de Juan Frutos se poursuit jusqu'au 25 avril 2008
au Centre culturel de la Vistation de Périgueux.
Juan Frutos vit et travaille dorénavant en France, près de Cahors, où vous pouvez
le contacter : JUAN FRUTOS, rue des mariniers, 46140 DOUELLE
|
|