Artistas, franconís crean, compausan e vivon en terra
occitana.
|
|
« L'òme es una creacion del desir e pas del besonh »
Gaston Bachelard, factor vengut filosòfa
|
|
|
|
La preïstòria per suscitar lo
dobte e la creativitat.
Lo Pòl Internacional de la Preïstòria organisava, lo 28 de novembre
2007, la quatrena edicion de sa jornada « Mediacion en Preïstòria » a l'auditòri
del Musèu Nacional de Preïstòria a Las Aisiás. Un rendetz-vos annadièr per far s'exprimir
professors e escolans engatjats dins de projèctes pedagogics noirits amb de tematicas
de soscadissas sus la preïstòria.
Demest los projèctes presentats, lo del collègi Leroi-Gourhan d’Albuga, que la tòca
èra de far dintrar los escolans dins l'univèrs de la preïstòria per lo biais de
la conferéncia filmada, els quitament s'improvisant conferencièrs, e per lo de l'art,
en los convidant a crear lo ligam entre l'art de las cròsas e l'art contemporanèu.
|
|
|
En revirant en occitan Eugène Le Roy...
La libertat s'escriu en « patois »
Gràcia a Joan-Claudi Dugros, majoral del Felibrige, trobaire
del sègle 21, « Lo Molin dau Frau » coneis, cent ans aprèp la mòrt de
son autor, sa primièra revirada en occitan editada per "Lo Bornat dau Perigòrd".
Aquò’s l'istòria d'Helí Nogaret, orfanèl de pair, promés a una carrièra d'emplegat
de burèu per sa mair mas que va causir de rejónher son oncle, Sicari, monier del
Molin del Frau dins la val de l'Eila per gost de la natura e de la libertat. Lo
monde de Jacon avant Jacon, amb la revòlta e la vèrbia, se tròba entau enfin integralament
contat dins la lenga mairala dels personatges botats en scèna per l'autor.
|
|
|
Obrar per Albuga : al pròpri coma al
figurat
Aprèp quatre annadas d'interrupcion "Le Bugue Toucouleur" tòrna
préner de servici e presentava en aquela fin d'estiu 2007, a la Pòrta de la Vesèra
a Albuga, sa 16èma edicion. Testimoniatge del novèl lanç de sos organisators, los
membres de l'Associacion "Œuvrer pour Le Bugue" (Obrar per Albuga) que an saubut
rebombir aprèp èsser estat confrontats a un transfèrt de competéncias arribadas
lo 1er d’abril de 2007.
|
|
|
« Sèm pas vengut aquí per ne’n
préner ! »
pitas istòrias e contes de rugbí
Esplendors e misericòrdias d’un club de rugbí imaginari, floron
d’un vilatge el tanben fargat de totas pèças. Tota semblança amb qualque club de
vilatge del Perigòrd que siá, per exemple, seriá tant fortuita coma involontària.
En mai ren pròba que lo Daniel Chavaroche e lo Jan Bonnefon ajan vertadièrament
jogat dins lor jòune temps à Sant-Çubran, Albuga o Montinhac.
|
|
|
|
|
|
|
|