L’UNIVÈRS DE LAS FÒRMAS DE FABI LORMEAU

Formada a l’Escòla dels grands mèstres a la Rodin, en l’ocurréncia l’artista Pétrus dins son talhièr parisian, Fabi Lormeau fuguèt iniciada dins la granda tradicion al dessenh, a la tèrra e a la talha dirècta de la pèira d’aprèp modèl viu. A 35 ans, ven de plantar dins lo Perigòrd preïstoric una tièra de Venús, de la talha d’una man a la d’un uman, de natura a entrar dins la granda dança de las figuras simbolicas las mai espuradas dels primièrs artistas del Paleolitic. D’un lausange, sortís metodicament l’essencial de la femna, popas, ventre, cambas, dins un triò ludic que desfisa los lòcs comuns del bèl, magre e plat, per lausar tot en doçor e non sens imor la femna etèrna, mairala e poposa, carnala e generosa. Aquò li vai bien car aima los autres e la vita, pratica ni l’exclusion nimai lo jutjament d’un biais net e franc e trabalha, sens relambi, a simplificar sas pèças per balhar quicòm de verai coma òm lascha un sorire qu’es bèl nonmàs per çò que ven de lonh al dedins. Vaquí qualquas confidéncias de l’artista sur son caminament e sus çò que a dins lo còr.

Sofia Cattoire

Aquò’s totjorn l'èsser uman que a motivat mon trabalh. Ai començat per trabalhar d’un biais classic e anatomic. Ai realisat en tèrra puèi en bronze de nombrosas mans qu’aquò èra mon tèma de predileccion. Pus tard e jusca a uèi, ai cercat a espurar las fòrmas e las linhas per anar a l'essencial. Lo trabalh que presenti uèi sul tèma de las Venús m'es inspirat per las Venús de la preïstòria mas tanben per la nocion de feminitat. Ai cercat a representar los simbòls de la femna e non la femna ela-mèma. Ai ensajat de me sarrar d’una representacion universala. Mas Venús son pas realistas. Los atributs sexuals son fòrt marcats, e mai exagerats. S’inscrivon d’un biais geometric dins un lausange onte s'inscrivon naturalament las ancas, lo ventre e las popas. Ai botat en valor las linhas redondas, doças e sensualas. La feconditat es marcada per un ventre redond. La prominéncia de las popas simbolisan la mair o la Tèrra noiricièra. Las popas se rejonhon per formar un còr, lo còr qu'acialan e que evòca Venús, deessa de l'Amor e de la Beutat.

Las Venús de color irange, color atractiva e radiosa, son una evocacion del levar e del colcar del solelh, moments ont pareis la planèta Venús, l'estèla del bergièr

La « Venús-Balança » montada sus un bocin de metal descopat de faiçon fòrt bruta exacèrba la fragilitat de la vita, coma penjada a la punta aguda del temps.

Las "Venús.com" son una guinhada a la seduccion e a son desplegament virtual sus internet.

Abans de simbolisar l'Amor e la Beutat, Venús èra deessa dels jardins al temps de l'Empèri Roman. Mas Venús fachas de sable de ribièra e de ciment blanc, transpausadas dins de proporcions majestuosas, son estadas concebudas per préner plaça dins los jardins o las zònas verdas. Parelh coma mas « Venús Jardin » faiçonadas en fèr a beton e devoludas a èsser ficadas dins la tèrra e a se laissar envasir per de plantas escalairas.

Fin finala, aquel trabalh es dedicat a totas las femnas. Las que m'an portada, acompanhada, compresa. Mon trabalh es tanben una manièra de luchar contra lo conformisme d'un imatge impausat de la femna filifòrma e formatada e en consequéncia denegada dins sa quita esséncia. Me sentissi tanben solidària de totas las femnas del monde, las que coma ieu coneisson la libertat e mai enquera totas las que an enquera a la conquistar.

Fabi Lormeau

Visite de l'atelier de l'artiste sur rendez-vous.
Fabi Lormeau : fabidam@yahoo.fr